ภัยคุกคามที่จะส่งผลให้เต่าทะเลสูญพันธุ์

ภัยคุกคามที่จะส่งผลให้เต่าทะเลสูญพันธุ์สิ่งที่เป็นอันตรายต่อเต่าทะเลอย่างมากก็คือ การทำประมงประเภทต่างๆ โดยเฉพาะ เรืออวนลาก เรืออวนรุน และเบ็ดราว ซึ่งในเรื่องนี้ในประเทศสหรัฐอเมริกาออกกฎหมายว่าด้วยการห้ามนำเข้าเข้ากุ้ง จากประเทศที่มี เรืออวนลากกุ้งที่ไม่ได้ใช้เครื่องมือแยกเต่า ( TED : Turtle excluding device) และประเทศไทยก็เคยออกกฎหมายระยะสั้นบังคับให้ เรืออวนลากกุ้งใช้เครื่องมือแยกเต่าทะเล แต่ในทางปฎิบัติไม่เคยบังเกิดผลเหตุที่ประเทศสหรัฐอเมริกาต้องออกมาตรการข้างต้นนั้น เนื่องจากว่า ในปีพ.ศ.2533 มีเต่าทะเลตายเพราะติดเรืออวนลากกุ้งประมาณ 150,000 ตัวทั่วโลกภัยคุกคามร้ายร้ายต่อเต่าทะเลประการถัดมาคือ การทำลายแหล่งวางไข่บนชายหาดโดยการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างเกินขอบเขต ส่งผลให้เกิดโรงแรม บาร์เบียร์ ดิสโก้ผับ และผู้คนพลุกพล่าน ซึ่งก็เป็นเหตุผลที่ทราบกันดีอยู่ว่าเต่าจะไม่ขึ้นวางไข่ในชายหาดเช่นนี้ กรณีนี้รวมถึงการเปลี่ยนแปลงสภาพชายหาด เช่นสร้างท่าเรือ ทำเขื่อนกันคลื่น ก็ล้วนแล้วส่งผลให้เห็นชัดๆ ต่อการขึ้นวางไข่ของเต่าอย่างแท้จริง นี่เป็นการเปลี่ยนแปลงในวงจรชีวิตเต่าอย่างแท้จริงกรณีนี้เห็นได้ชัดอย่างเช่นที่ จ.ภูเก็ตนั้น หากนับย้อนหลังกลับไป 20 ปี แทบทุกหาดของ จ.ภูเก็ต ไม่ว่ากะตะ กะรน ป่าตอง กมลา สุรินทร์ ไนทอน ไนหาน ล้วนแต่เป็นที่วางไข่ของเต่าเกือบทุกชนิดที่พบในประเทศไทย แต่ปัจจุบันไม่มีเต่าขึ้นวางไข่แล้ว และการล่าเต่าเพื่อนำเนื้อมาบริโภคและนำกระดองไปทำเครื่องประดับก็ยังคงมีอยู่ในหลายๆประเทศ รวมถึงประเทศไทยด้วย